Մեր առջև՝ մեր խորհուրդների հանդիմանությունն է նա։ Ծանր է մեզ համար նաև նրան տեսնելը, որովհետև նրա կյանքը նման չէ ուրիշների կյանքին, և այլազան են նրա վարքի շավիղները։ Նա մեզ գարշանք է համարում և խորշում է մեր ճանապարհներից, ինչպես պղծությունից, երանի է տալիս արդարների վախճանին և հպարտանալով Աստծուն հայր է կոչում։ Տեսնենք արդյոք ճշմարի՞տ են նրա խոսքերը և փորձենք իմանալ, թե ինչ է լինելու նրա վախճանը։ Եթե, արդարև, Աստծու որդի է, ապա թող Աստված պաշտպանի և ազատի նրան հակառակորդների ձեռքից։
Իմաստություն Սողոմոնի 2. 14-18